خانم های محترم بی هیچ مقدمه لطفا همین لحظه دست به کار شوید و به توانایی و دانایی خود بیفزایید. نگران شکم و تغذیه شوهر و فرزندان خودنباشید. فرزندانتان به محض فوت همسرتان تا ریال آخر را از حلقومتان بیرون می کشند و همسرتان به محض فوت شما یک جانشین که همسن دختر شما بلکه بیست سال جوانتر را برایتان پیدا خواهد کرد.

مطمئن باشید داناتر و تواناتر هم که بشوید از حماقت زنانه تان کاسته نخواهد شد و به همان اندازه خر حمالی برای شوهر و فرزندانتان خواهید کرد با این تفاوت که زندگی مستقل از خانواده ای هم برای خود ساخته اید.
و لطفا اگر مردتان مانع دانا شدن و توانا شدنتان شد ضربه ای به ماتحتش زده و از خانه بیرونش کنید. نگران نباشید.مرد بی صفت در کمتر از سه شماره برای خودش بهتر از شما را پیدا می کند. ضمنا تا زمانی که از مردتان مطمئن نشده اید بیش از یک بچه به دنیا نیاورید که حسابی دست خود را در پوست گردو گذاشته اید و مجبور می شوید تحت اقتدار مردتان تا ابدالدهر در خدمت او و توله سگ هایش زندگی زنانه (بخوانید احمقانه) خود را سپری کنید.
ضمنا نگران جامعه و به خصوص دوعضو خاص یعنی مادر شوهر و خواهر شوهر نباشید چرا که به محضی که شما از قوانین وضع شده تخطی کنید, جامعه ودر راس جامعه مادر شوهر و خواهر شوهر , جانشین شما را به شوهر حقنه خواهند کرد. حتی اگر خودش نخواهد به او تفهیم خواهد شد که به منظور حفظ نام مردی و هیبت مردانه و اقتدارش باید حتما و لزوما جانشینی برایتان پیدا کند.بنابراین لطفا یکی بزنید در ماتحت مادر شوهر, یکی در ماتحت خواهر شوهر و یکی در ماتحت جامعه و از زندگی تان بیرونشان کنید.
مهم تراز همه اینکه پشت عشق به همسر و خانواده تنبلی تان را قایم نکنید. اصلا نمی پذیرم که رسیدگی به خانواده باید زنی را از دانا شدن و توانا شدن و پولسازی باز دارد. لزومی ندارد برای درست کردن رب گوجه فرنگی یک روز کامل تان را سپری کنید. آن روز را کار کنید و پول بسازید و بعد با پولش به مغازه اکبر آقا بروید و رب گوجه فرنگی به همراه بسیاری خرت و پرت های دیگر بخرید. تفاوتش این است که بعد از درست کردن رب گوجه فرنگی در پایان روز هنوز یک زن احمق هستید اما بعد از پولسازی و خرید از مغازه اکبر آقا احتمالا طی روز روابط کاری و اجتماعی و توانایی علمی و عملی خود را افزایش داده اید. به هر حال در هر دوصورت در پایان روز رب گوجه فرنگی را به دست آورده اید.
لطفا بعد از به دنیا آوردن هر بچه به منظور “لذت بردن از سنین کودکی بچه” (بخوانید کهنه شوری و ونگ ونگ کردن ) به مدت 5 سال و به دنبال آن طبیعتا تمام عمرتان خانه نشین نشوید. این لذت بردن احمقانه به غیر از تنبلی مادر و استثمار شدن مادر معنای دیگری ندارد.می توانید برای خودتان و جامعه مفید باشید, احمق و تنبل نباشید و باز هم از سنین کودکی بچه لذت ببرید. لزومی ندارد 24 ساعت شبانه روز در منزل بمانید و زل بزنید توی چشمهای بچه.
خودتان را تبدیل به ماشین جوجه کشی نکنید و اگر شوهرتان این را از شما می خواهد باز هم بزنید در ماتحتش و از منزل بیرونش کنید.نگرانش نباشید. ماشین های جوجه کشی بسیارند. این وسط شما یک شوهر از دست داده اید اما زندگی تان را به دست آورده اید.داشتن یک یا دو بچه با تبدیل شدن به ماشین جوجه کشی تفاوت دارد.
لطفا زندگی کنید خانم ها. تنبلی نکنید. توانا شوید. دانا شوید. اگر لامپ خانه روشن نمی شود یک صندلی زیر پایتان بگذارید و یک دستی بهش بزنید یا عوضش کنید. کار مردانه ای نیست. هر بچه ای این روزها از طرز عملکردو تعویض لامپ آگاهی دارد. یا اگر باید ویدیو را به تلویزیون وصل کنید منتظر بابای حسنی نشوید قربانتان شوم. معلوم است که ویدیو باید خروجی بدهد به ورودی تلویزیون. هر خری هم می داند که خروجی می شود out و ورودی می شود in. این دوتارابه هم وصل کنید. احتیاجی به مردانگی (!!!)ندارد. یا حداقل به جای این که وقتتان را بگذارید و ده کیلو سبزی خوردن پاک کنید یک نگاهی به دستورالعمل ویدیو و تلویزیون بیاندازید و بعد از یک ساعت (کمتر از وقتی که یک ابله برای پاک کردن ده کیلو سبزی می گذارد), طرز کار این دو دستگاه ساخته دست بشر را یاد بگیرید که برای عوض کردن ساده یک کانال دست به دامن هر مرد از خود راضی ای نشوید. نگران سبزی خوردن ها نباشید. کبری خانم سر گذر که طفلک باید خرج بچه ها و احتمالا شوهر معتادش را بدهد و یا شوهر مرده است به ازای کیلوی صد تومان این کار را برایتان انجام میدهد. بلکه یک کمکی هم به این کبری خانم مادر مرده کرده باشید. البته تنها خطرش این است که شوهرتان به همین دلیل کبری خانم را به شما ترجیح دهد. ایضا گاهی فرزندانتان کبری خانم را ترجیح خواهند داد. بستگی به خودتان دارد. می توانید خودتان در حد کبری خانم بمانید اما شوهری مرد و مقتدر داشته باشید. گویا بعضی هم همین را ترجیح می دهند.
به هر صورت که خانم های محترم تنبل نباشید. تنبل نباشید. تنبل نباشید. تنبل بودن اسامی و عناوین مختلف دارد. مراقبت از شوهر و فرزند. مرخصی زایمان. رسیدگی به امور منزل. شوهر داری (بخوانید کلفتی و هفته ای سه الی پنج شب بسته به میل شوهر سکس). بچه داری و….
دانا شوید. توانا شوید. هیچ کاری در دنیا صرفا مردانه یا صرفا زنانه نیست. حتی حمالی که کاملا مردانه به نظر می رسد از عهده بانوان هم بر می آید.مردها هر چه هم خر خوبی بنظر برسند از ما خانمها که خر حمال بی مزد هستیم بهتر نیستند.
آنچه که این وسط لطمه می بیند اندکی تنبلی و تن پروری شماست. باید بیست و چهار ساعت شبانه روز را کمی کش بدهید. باید کار خانه را که در مدت 12 ساعت با کش وقوس انجام می دادید مثل فرفره در مدت 2 ساعت انجام دهید. باید بیرون از منزل کار کنید. اگر مردی 8 ساعت کار می کند شما برای اثبات خودتان مجبورید 9 الی 10 ساعت کار کنید. اگر در شبانه روز 12 بلکه 16 ساعت لنگ هایتان را هوا می کردید و استراحت می دادید مجبورید این را به 6 ساعت کاهش دهید. وگرنه خانم محترم حقوقی مساوی با مرد به دست نخواهید آورد که نخواهید آورد.
انسان بی صفت به این سادگی اقتدارو تمامی لذت تحقیر موجود متقابلش را کنار نخواهد گذاشت. مبارزه لازم است و باید از درون خودما شروع شود.
زن تا قدرت اقتصادی نداشته باشد قدرت اجرایی نخواهد داشت. زن تا قدرت اجرایی نداشته باشد قدرت قانونگذاری نخواهد داشت. سرمایه نخواهد داشت. بدون قدرت اقتصادی و اجرایی و قانونگذاری حقوق خود را به دست نخواهد آورد که رودر بایستی نکنیم و حقیقتش را بگوییم حقی نخواهد داشت که به دست آورد. زن به عنوان فقط موجودی در خانواده همیشه تحت تسلط و اقتدارمرد و در خدمت مرد خواهد ماند.
به خاطر دخترانتان لطفا به جامعه وارد شوید. دخترتان قبل از آن که به حلقش غذا بریزید و موچ موچش کنیدبه حق زندگی کردن مستقل نیاز دارد. زنی به اقتدار ماری ترز امپراطور اطریش برای هر زایمان دوهفته بیشتر کارش را تعطیل نکردو محض اطلاعتان 9 فرزند هم داشت.نگران بزرگ شدن و مراقبت از فرزندانتان نباشید. به ماشین جوجه کشی و خدمت دهی به خانواده (آن هم وقتی نیازی ندارد و خودش می تواند از پسش برآید) تبدیل نشوید. اینها بهانه است. بهانه ای برای تنبل بودن ما زنان.
تا زمانی که به خودمان سخت نگیریم قدرت و حقوقی که در حال حاضر مدعی دارد به دست نخواهیم آورد و راحتتان کنم لیاقتش را هم نداریم که به دستش آوریم مگر آن که از خودمان مایه بگذاریم.
گور پدر جامعه و قوانین آن , و گور پدراقتدار شوهربی صفتی که اگر من (نوعی) روزی نباشم نمی تواند عضو شریفش را حفظ کند.
دوستتون دارم, خوش بگذره, به امید دیدار