تاریکم,
و راه می سپارم.

به تاریکی ایمان یافته ام
و به پایانی که
عمرش از لحظه ی آغاز
آغاز می شود

به تاریکی ایمان یافته ام
و به نیستی که
از لحظه لحظه ی هستی
هست می شود

طوفان یک گذار
شعله های لرزان تمام باورهایم را
به خاموشی سپرد

تلخم, استوار می روم.
و به تاریکی ایمان یافته ام.

دوستتون دارم, خوش بگذره, به امید دیدار