پرواز ابري
کت بالوی متفکر September 15th, 2004مي شه
با بال هاي تو
با بال هاي من
دوباره رفت تا بالاي ابرا
چرخيد و چرخيد
تا ته سرگيجه
سرگيجه هاي ابلهانه ي عاشقي
زودگذر, بي امتداد
يادم باشه قبل از پرواز عاشقي
يه تشك ابري واقعي
پهن كنم روي زمين واقعيت ها
موقع سقوط, از ارتفاع ابر رويا
تشك ابري
روي زمين واقعيت ها
واسه ي حفظ استخونهامون
حتما به كار مياد.
دوستتون دارم, خوش بگذره, به اميدديدار
September 15th, 2004 at 3:51 pm
چه بازي قشنگي با خيال و واقعيت..
September 15th, 2004 at 4:35 pm
ياد شعري از مو
لانا افتادم البته خيلي به متن شما مربوط نيست ولي همينطور يادش افتادم:
نردبان خلق اين
ما و مني ايست
عاقبت زين نردبان افتادني ايست
هركه بالاتر رود ابله تر است
استخوان او
بتر خواهد شكست
منظور خاصي نداشتم فقط چون بالا رفتن و سقوط بود اين شعر به يادم اومد
مست باده عشق باشي سرخ سرخ… كه به سقوطش هم ميارزد!!!
September 16th, 2004 at 2:05 am
manam biyam bahaton?????
ghol midam badakhlaghi
nakonam.
ma ham dostet darim.
sarah
September 16th, 2004 at 2:27 am
حالا اگه اون موقع
كه اون بالايي يه رندي اومدو از رو زمين دشك و برداشت و برد. تكليف ادم موقغع افتادن رو زمين
سفت واقعيتها چيه؟
September 16th, 2004 at 9:57 am
آوراي عزيز. كيف كردم از جوابت. راستش رو
September 16th, 2004 at 5:42 pm
كتي جان بهتره دشك
رو چهار ميخه بكنيم . كار از محكم كاري عيب نميكنه!!!!!!!!!!