آدم ها سراغ خودشون رو ازت مي گيرند,‌ وقتي مدت هاست كه از پيشت رفته اند. آدم ها خودشون رو از آدم مي گيرند. وقتي ياد مي گيري به كسي كه نيست, به كسي كه خودش رو ازت گرفته تكيه نكني,‌ سراغ خودش رو ازت مي گيره. و تو… به خاطر غرورت,‌ يا به خاطر فرار از يك جرو و بحث و اوقات تلخي بيهوده,‌ يا فقط به خاطر اين كه مي دوني كه خودش هم مي دونه,‌ يا به هر دليل ديگه اي, هرگز نمي گي اون خودش بوده كه خودش رو از تو گرفته.

من ولي هميشه يادم مي مونه,‌ اگه از جايي رفته باشم, هرگز اونجا سراغ خودم رو از كسي نمي گيرم.

دوستتون دارم,‌ خوش بگذره, به اميد ديدار

پيوست: اين يعني اين كه سفر يه چيزايي در مغز آدم تداعي مي كنه!!! به سفر هم ربط داره. هم ربط نداره.