وقتی مدت یک ساعت و ربع می شینی پشت اینترنت و بی هدف چیز چرخ می زنی, می فهمی بی حوصله شدی.
اگه مثل من باشی بلافاصله واسه خودت یه نقشه ی خوشحالی خوب می کشی. خودت رو سورپریز می کنی.
به خودت انگیزه می دی. زندگی ت رو از یکنواختی در میاری.
می گی گور بابای هر کسی غیر از خودم!
تمام فلسفه و اخلاقیات کانت و ارسطو رو که امروز صبح به خوردت دادن می اندازی دور.
با خوش خلقی هر چه تمامتر آقای ماکیاولی و ماکیاولیسم رو دعوت می کنی توی
خونه.
به چشم به هم زدنی حوصله ات میاد سر جاش.
شروع می کنی کار کردن و جفتک انداختن!
زنده باد زندگی!!!!!!
—

در عجبم این مخترعین اخلاقیات خودشون حوصله شون از خودشون سر نمیرفته.
—

یه چیز بامزه. تکنولوژی و تئوری های فن آوری هر شش ماه یه بار تازه می شن. همه ی ملت استفاده شون می کنن. بعد هم می اندازنشون دور.
اخلاقیات و فلسفه شونصد هزار (حالا مثلا از زمان ارسطو تا حالا دو هزار و سیصد سالیه) که رو همون مباحث قبلی می چرخه, که اخلاق چیه, منطق چیه, عالم ماده در خارج از ذهن بنده و جنابعالی وجود داره, و متافیزیک چیه!
هنوز که هنوزه به همون مدار می چرخه.
هنوز که هنوزه مسائل مورد بحث فلاسفه است.
هنوز که هنوزه بدیهی ترین قوانین اخلاق رو هیچ انسانی نمی تونه صد در صد توی زندگیش پیاده کنه!
عجب مبحثی!
به سر تا تهش ایراد وارده!
تا حالا بعد از مردنم می خواستم برم یقه ی خدا رو بچسبم. از حالا به بعد کرمم گرفته برم سراغ یه لیست بلند بالا از ارسطو گرفته تا مادر ترزا, ببینم حرف حسابشون چی بوده آخه.
—-
اعتقاد جیمز اینه که همه ی اینها نهایتا اومانیست بوده ان!
هممم…فعلا جیمز از همه دم دست تره. تا قبل از مردنم و مردن جیمز بشینم ببینم حرف حساب اون چیه!

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار