توتان خامون خان, یا کینگ تات خان, یا کینگ بوی هیچ کدوم توی موزه نبودند!

بی دقتی یا خنگولی ما یا تبلیغات غلط انداز یا هر سه باهم باعث شده بود فکر کنیم خود خود کینگ تات خان یا حالا فرض بفرمایید مومیایی سیاه سوخته اش اومده اند تورنتو توی گالری هنر انتاریو واسه ی ملاقات با ملت تورنتو. بنابراین جهت دیدن قیافه ی سیاه سوخته ی کینگ خان که به حدود چهار هزار سال قبل بر میگرده -و تازه نه قیافه ی ترگل ورگل سرخاب سفیداب مال نوزده سالگی اش- سی و دو دلار و نیم بی زبون به علاوه ی شش دلار جهت تور صوتی (audio tour) اخ کردیم!

به آخرموزه که رسیدیم که پر بود از مجسمه های ریز و درشت که از قبر توتان خامون خان بیرون اومده بود و جواهرات ریز و درشتشون و تخت و صندلی آقا توتان خامونه, دیدیم از خود آقاهه خبری نیست. پرسیدم, گفتند واسه ی اون باید بریم مصر! تازه سی و هشت دلار و نیم پولی هم که داده بودیم سفر مصر رو شامل نمی شه!! همین…خلاصه… اگه دوست دارین مجسمه های زیر خاکی و جواهرات نفرتی تی خانوم و یه سری ملت چهار هزار ساله ی دیگه رو ببینین و در تورنتو هم زندگی می کنین سی و دو دلار و نیم بسلفین و تشریف ببرین موزه. من اگه می تونستم پولم رو پس می گرفتم ولی. کوچکترین علاقه ای به هیچ کدومشون نداشتم. تازه…راستش به خود مومیایی هم علاقه ای نداشتم. آثار هنری زنده و قبراق رو بیشتر می پسندم.

امروز توی روزنومه خوندم که گالری هنر انتاریو قرار بوده به نمایش آثار هنری مدرن اختصاص داشته باشه و اصلا و ابدا نباید سراغ نمایشگاه تجاری سنتی توتان خامون می رفته. تازه یکی ازگوینده های تور صوتی اش هم هریسون فورد خان بود که نمایشگاه رو بیشتر به سمت تجاری بودن سوق می داد. مدیر گالری هم یه چیزهایی گفته بود توی این مایه ها که پول نیازه و باید همه جور ملتی رو به نمایشگاه کشوند و تازه این بخش نمایشگاه از بخش های دیگه ایزوله شده بوده!

خلاصه…عرض شود به حضور انورتون که…فیلم 2012 به درد من نمی خورد. ایضا نمایشگاه کینگ تات خان. دو انتخاب اشتباه در دو هفته ی پشت سر هم.

اخبار هفته های آینده به حضور انورتون عرض خواهد شد.

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار