در باب پنجم آمده : این است کتاب پیدایش آدم در روزی که خدا آدم را آفرید. به شبیه خدا اورا ساخت. نر و ماده ایشان را آفرید و ایشان را برکت داد و ایشان را آدم نام نهاد در روز آفرینش ایشان. و آدم صدو سی سال بزیست پس پسری به شبیه و به صورت خود آورد و اورا شیث نامید….

بنابراین به نظر میاد آدمی که در باغ عدن به وجود آدم همان آدمی است که در روز پنجم پیدایش آفریده شد. منتها در باب ششم گفته شده که: و واقع شد که چون آدمیان شروع کردند به زیاد شدن بر روی زمین و دختران برای ایشان متولد گردیدند پسران خدا دختران آدم را دیدند که نیکو منظرند و از هر کدام که خواستند زنان برای خویشتن می گرفتند و خداوند گفت روح من در انسان دانما داوری نخواهد کرد زیرا که او نیز بشر است… و در آن ایام مردان تنومند در زمین بودند و بعد از هنگامی که پسران خدا به دختران آدمیان در آمدند و آنها برای ایشان اولاد زاییدند ایشان جبارانی بودند که در زمان سلف مردان نامور شدند…

بعنی دوباره حرف از پسران خدا و دختران آدم است و به نظر می آید که دو تیره باشند!

اما به هر حال در باب هفتم در طوفان نوح هر ذی حیاتی به غیر از خانواده ی نوح و حیوانات کشتی از میان می روند. منتها باز به نظر می آید که گیاهان و درخت ها استثنا بوده اند. کبوتری که مدتی پس از فروکش طوفان پرواز داده شد با برگ زیتونی در منقار به کشتی باز گشت. و بعد در باب هشتم خداوند هر جنبنده ای را که زندگی دارد (چون علف سبز) برای طعام به نوح و خاندانش می دهد به شرط این که گوشت را با جانش که خون او باشد نخورید…

بعد تر در باب نهم حام پسر کوچکتر نوح برهنگی پدرش را که شراب نوشیده مست و در خیمه خود عریان شده می بیند و دو برادر خود سام و یافث را خبر می دهد. سام و یافث ردایی بر کتف خود می اندازند و پس پس رفته برهنگی پدر را می پوشانند و روی ایشان باز پس بود و برهنگی پدر را ندیدند. نوح پس از مستی از کرده ی حام خبردار می شود و کنعان پسر حام را نفرین می کند که ملعون و برادران خود را بنده ی بندگان باشد.

عجیبه که انسان صالحی به سبب کار پدر پسر را لعن کند و اصولا این همه مجازات و تنبیه در کتاب تورات (و ایضا در قرآن) در تضاد کامل با کتاب انجیل است.

می شود تفسیر کرد که کل ماجرای نوح و کشتی و کبوتر و مستی و ستر عریانی نوح استعاره است و برای رساندن یک مفهوم عرفانی تر. می شود فرض کرد که تحریف است و ساختگی و می شود استنتاج کرد که خداوند آن رحمان و رحیم و بخشنده ای نیست که انجیل تصویر می کند.

یک چیزمسلم و قطعی است و آن حلال بودن شراب در زمان نوح نبی است بنا به روایت تورات و کتاب پیدایش.

دوستتون دارم. خوش بگذره. به امید دیدار