شعر
کت بالوی متفکر December 8th, 2003اي ماه چو ابر بس گرستم بي تو
از دست فراق تو بخستم بي تو
برخاستم از جان چو نشستم بي تو
وز شرم بمردم چو بزستم بي تو
رومي
دلم چون ديگ جوشون در خروشه
پر از ناله ست و بيرونش خموشه
اگر نزديکتر آيي تو بيني
که خون در قلبم از عشقت به جوشه
کت بالو
دوستتون دارم. خوش بگذره. به اميد ديدار
December 8th, 2003 at 1:53 pm
شعر قشنگی
بود مرسی:)) فدات بای عزيز
December 8th, 2003 at 2:01 pm
خيلی زيبا بو
د. مست باده عشق باشيد سرخ سرخ
September 30th, 2004 at 4:31 pm
nice