روايتي هست كه راست يا دروغ ميگه وقتي خداوند انسان رو آفريد به ابليس گفت در مقابل انسان سجده كنه و ابليس كه عاشق خداوند بود گفت كه در برابر هيچ كس و هيچ چيز به غير از خداوند سجده نمي كنه.. و چنين بود كه ابليس از درگاه خداوند رانده شد و تا ابديت به دنبال اين خواهد بود كه رقيبش انسان رو فريب بده و از خداوند دور كنه .
حالا حرف من اينه: اگه به اندازه اي كه ابليس به خداوند عاشق بود, در زندگي عاشق كسي شدي, يادت باشه كه بايد از ابليس هم ناقلا تر باشي كه از درگاه معشوق رونده نشي. اگه بيش از ابليس ناقلا نيستي, هيچ وقت دنبال عاشقي و كار دل نرو, يا را ندگي رو ابليس وار بپذير و تا ابديت با رقبا و دور از معشوق سركن.

گاهي وقت ها راست راستي دلم واسه ي ابليس بيچاره مي سوزه. از هر موجود ديگه اي خرتر و قابل ترحم تره.
يه جمعيت حمايت از ابليس يا يه پتيشن متيشن اي شايد راه انداختم.
هاله جون بيا كمك.

منتها نمي تونم تصميم بگيرم خداوند از ابليس ناقلاتره يا خرتره يا مي خواد عاشقي ابليس رو آزمايش كنه يا اصلا عاشقي واسه اش مهم نيست يا ابليس دلش رو زده يا خودش هم نمي دونه چكار مي خواد بكنه.

حالا تو رو به اون خدايي كه مي پرستين نياين بشين وكيل مدافع خداوند. خدا به اندازه ي خودش از عهده ي دفاع از حق خودش بر مياد. من خودم مي دونم و خداوند محترم و ابليس خل و چل, در روز قيامت و دوزخ داغ جز جزي و بهشت با حور و غلمان هاي تر گل و ورگل.

دوستتون دارم, خوش بگذره, به اميد ديدار